در این مجمع به صورت تخصصی بر روی موضوع «نوآوری باز» تمرکز شده است. نوآوری باز مفهومی است که در آغاز هزاره سوم، توسط هنری چسبرو، تئوریزه شد. به بیان ساده، از دید «نوآوری باز»، نوآوری تنها منحصر به افراد خاص، موضوعات خاص و محلهای خاص (بخشهای تحقیق و توسعه شرکتهای صنعتی) نیست، بلکه نوآوری در میان تمامی افراد و در تمام مکانها قابل تولید است. در همین راستا، همکاری شرکتهای مختلف از نظر مشارکت یا انتقال نوآوری و فناوری نیز میتواند جلوه مشخصی از فرایند نوآوری باز به شمار رود.
این مجمع تلاش خواهد کرد ضمن بررسی مفاهیم مرتبط با نوآوری باز، به بررسی راهکارهای عملیاتی رویکرد شرکتها به همکاریهای فناورانه برای ارتقای محصولات و یا تولید محصولات جدید مرتبط با فناوری نانو پرداخته شود.
در حال حاضر افراد و شرکتهای عرضهکننده فناوری متعددی در کشور در حوزه فناوری نانو مشغول به فعالیت هستند و به دستاوردهای قابل ملاحظهای نیز رسیدهاند. از طرف دیگر، صنایع کشور نیز میتوانند با استفاده از این دستاوردها، به بهبود محصولات موجود خود و یا تولید محصولات جدید بپردازند. با وجود این پتانسیل خوب، ارتباط چندان موثر و مناسبی بین این دو بازیگر مهم، ایجاد نشده است و به بیان دیگر «انتقال دستاوردهای فناورانه از شرکتهای کوچک به صنایع بزرگ» و یا فرایند «نوآوری باز» به خوبی اجرا نمیشود.
این مجمع، رسالت اصلی خود را تحلیل وضعیت همکاریهای فناورانه شرکتهای ایرانی در وضع موجود میداند. همچنین در این مجمع به بیان تجربیات موفق سالهای اخیر کشور در زمینه همکاریهای فناورانه، پرداخته خواهد شد.